Proszę Państwa, oto Puf

Proszę Państwa, oto Puf. 
Puf jest bardzo miękki dziś, 
Chętnie państwu spocząć da.
Nie chcesz wstawać? A to szkoda :)


Wygląda na to, że moje poetyckie umiejętności muszę jeszcze podszkolić... Ale starałam się, serio!
Przedstawiam mojego osobistego Pana Pufa - bardzo długo mi się marzył i w końcu udało mi się zrealizować plan na jego uszycie. Korzystałam ze świetnego tutorialu (czy tutoriala?) Joulenki ;) 

Mój Puf jest nieco mniejszy - "zaledwie" 80 cm średnicy :) Cóż więcej powinnam powiedzieć? Wygodny, przyjazny, mięciutki. Jedyne czego mu brakuje to mniejszego brata służącego jako podnóżek - razem tworzyliby ideał. Oczywiście byłoby to skrajnie niebezpieczne - groziłoby godzinami spędzonymi na Panu Pufie, zamiast przy pracy ;) Zdjęcia bardzo dobrze oddają kolory jakie ma Pan Puf, natomiast nie oddają jego "przytulności", niestety. Choć i tak jako sukces uważam fakt, że udało mi się złapać 15 minut słońca, jakie w tym tygodniu pojawiło się nad Poznaniem. Proszę, zapoznajcie się z Panem Pufem : 

P.S. Na chwilę obecną Pan Puf przechodził podwójne testy wytrzymałości oraz użytkowalności przeprowadzone przez osobniki płci brzydkiej o wadze [może lepiej pominę tę część] ... o wadze większej niż moja  (ha!, wybrnęłam) i przeszedł je pozytywnie. Dokładna opinia brzmiała : "też chcę taką!" ;)

Aha, Pan Puf brał udział w konkursie wpadnij po SZYJĘ ;)